Yggdrasil

W mitologii nordyckiej, Yggdrasil było "Drzewem Starszego", czyli boga Odyna. Przedstawiano je jako gigantyczne drzewo, często pod postacią jesionu, na którym znajdowało się dziewięć światów. Był to między innymi Asgard (siedziba bogów), Midgard (świat ludzi), Utgard (świat zamieszkany przez lodowych olbrzymów) oraz Nilfheim (piekło).

Pień tego drzewa opiera się na trzech korzeniach, z których jeden przechodzi przez Asgard, drugi przez Midgard, a trzeci przez Hel. Pod korzeniem asgardzkim znajduje się święta Studnia Urd, nad którą mieszkały trzy Norny, nad którymi mocy nie mieli nawet bogowie i które każdego dnia podlewały drzewo wodą z pradawnego źródła, aby jego gałęzie mogły się zielenić; natomiast pod korzeniem midgardzkim leży źródło (lub studnia) Mimira.

Po drzewie (a więc między światami) poruszał się przenoszący wieści posłaniec, którym była wiewiórka o imieniu Ratatosk. Na szczycie drzewa siedział ogromny orzeł (na którego czole usadowił się jastrząb), który podmuchem swoich skrzydeł powodował powstawanie wiatrów nad światami. Korzenie Yggdrasil przechodzące przez Niflheim były podgryzane przez smoka Níðhöggra. Żyjąca również na szczycie drzewa Yggdrasil koza Heidrun zjadała jego liście. Cztery jelenie, wśród nich Dvalin, żywiły się korą drzewa.

 Trzy rysunki prezentujące Yggdrasil:

Futhark starszy

Futhark to jeden z najstarszych alfabetów runicznych. Jego nazwa pochodzi od liter pierwszych sześciu run w tym alfabecie - Fehu, Uruz, Thurisaz, Ansuz, Raido, Kaunan. Używany był na terenie Norwegii i Skandynawii już w III wieku.
Znaki runiczne były również używane przez plemiona germańskie w celach magicznych, rytualnych, obronnych i leczniczych. Według mitologii nordyckiej, runy zostały podarowane ludziom przez boga Odyna, który według nordyckich legend, wisiał przez 9 dni i 9 nocy na Yggdrasilu (Drzewo Światów) i posiadł przez to wiedzę o runach, którą podzielił się z ludźmi -

„Wiem, że wisiałem na wiatrem owianym drzewie

Przez dziewięć nocy,

Oszczepem zraniony, Odinowi ofiarowany

Sam sobie samemu.

Na tym drzewie, o którym nikt nie wie,

Z jakich wyrasta korzeni.

Chlebem mnie karmiono, ni napojem z rogu,

Wypatrywałem ku dołowi,

Przyjąłem runy

wołając przyjąłem,

Spadłem potem stamtąd.”

Każda runa posiada swoje znaczenie, wraz z czasem, dodano do futharku jeszcze jedną "pustą runę" Wyrd (oznaczającą "los" lub "nieznane"), uważaną za runę Odyna.

Futhark starszy