Futhark starszy

Futhark to jeden z najstarszych alfabetów runicznych. Jego nazwa pochodzi od liter pierwszych sześciu run w tym alfabecie - Fehu, Uruz, Thurisaz, Ansuz, Raido, Kaunan. Używany był na terenie Norwegii i Skandynawii już w III wieku.
Znaki runiczne były również używane przez plemiona germańskie w celach magicznych, rytualnych, obronnych i leczniczych. Według mitologii nordyckiej, runy zostały podarowane ludziom przez boga Odyna, który według nordyckich legend, wisiał przez 9 dni i 9 nocy na Yggdrasilu (Drzewo Światów) i posiadł przez to wiedzę o runach, którą podzielił się z ludźmi -

„Wiem, że wisiałem na wiatrem owianym drzewie

Przez dziewięć nocy,

Oszczepem zraniony, Odinowi ofiarowany

Sam sobie samemu.

Na tym drzewie, o którym nikt nie wie,

Z jakich wyrasta korzeni.

Chlebem mnie karmiono, ni napojem z rogu,

Wypatrywałem ku dołowi,

Przyjąłem runy

wołając przyjąłem,

Spadłem potem stamtąd.”

Każda runa posiada swoje znaczenie, wraz z czasem, dodano do futharku jeszcze jedną "pustą runę" Wyrd (oznaczającą "los" lub "nieznane"), uważaną za runę Odyna.

Futhark starszy